|
همچو پروانه، آزاد وبی با موضوع آزاد (بیشتر طنز)
| ||
|
سلام... میخواستم عذر خواهی کنم که یه مدت نتونستم براتون داستان های امثال رو بزارم. آخه کتابی که از روش تایپ میکردم گم شده بود. دیگه ببیخشید دیگه... خدانگهدار... بفرمایید ادامه مطلب...
آش شعله قلمکار
ناصر الدین شاه قاجار بنابر نذری که داشت سالی یک روز، آن هم در فصل بهار ، به شهرستانک از ییلاقات شمال غرب تهران و بعدها به علت دوری راه به قریه سرخه حصار، واقع در شرق تهران می رفت. به فرمان او دوازده دیگ آشی بر بار می گذاشتند که از قطعات گوشت چهارده رأس گوسفند و غالب نباتات مأکول و انواع خوردنیها ترکیب می شد. کلیه اعیان و اشراف و رجال و شاهزادگان و زوجات شاه و وزرا در این آشپزان افتخار حضور داشتتند و مجتمعأ به کار طبخ و آشپزی می پرداختند. عده ای از معاریف و موجهین کشور به کار پاک کردن نخود و سبزی و لوبیا و ماش و عدس و برنج مشغول بودند. جمعی فلفل و زرد چوبه و نمک تهیه می کردند. نسوان و خواتین محترمه که در مواقع عادی و در خانه مسکونی خود دست به سیاه و سفید نمی زدند، در این محل دامن چادر به کمر زده در پای دیگ آشپزان برای روشن کردن آتش و طبخ آش کذایی از بر و دوش و سر و کول یکدیگر بالا می رفتند تا هر چه بیشتر مورد لطف و عنایت قرار گیرند. خلاصه هر کس به فرا خورشان و مقام خویش کاری انجام می داد تا آش مورد بحث حاضر و مهیا شود. چون این آش ترکیب نامناسبی از غالب مأکولات و خوردنیها بود، لذا هر کاری که ترکیب ناموزون داشته باشد و یا به قول علامه دهخدا:" چو زنبیل در یوزه هفتاد رنگ" باشد؛ آن را به آش شله قلمکار تشبیه می کنند.
[ يکشنبه 2 شهريور 1393 ] [ 16:24 ] [ مهدیه بانو ]
|
درباره وبلاگ  همچو پروانه، آزاد باش، همچو پروانه که پیله اش را میشکافَت، پیله ی غم ها و مشکلاتت را بشکاف و باری دیگر به زندگی لبخند بزن...!! زندگی اینگونه زیباست!! ***** سلام!! هدف من از ساخت این وبلاگ اینه که مکانی ایجاد کنم تا هر وقت که دلتون گرفت و یا انگیزه ای برای خندیدن نداشتید بیاید به این جا و دقایق خوشی رو در اینجا بگذرونید. سپاس!! یاحق!! | |
